نشست تحلیلی «بررسی آثار خسرو حسن‌زاده» جمعه پنجم مردادماه در ساعت ۱۶ تا ۱۸ همزمان با نمایشگاه «مروری بر آثار خسرو حسن‌زاده» در گالری ایرانشهر برگزار می‌شود. این نشست که با حضور هلیا دارابی و حمیدرضا کرمی برگزار می‌شود، به بررسی سیر تحول آثار خسرو حسن‌زاده، و نیز نمایشگاه اخیرش در این گالری خواهد پرداخت.
خسرو حسن‌زاده از هنرمندان معاصر نسل پس از انقلاب است که از سال‌های دهه ۱۳۷۰ فعالانه و پرشور نقاشی می‌کرد. در آن زمان، او در نقاشی‌های خودجوش و بیانگرش، از یک سو به موضوعاتی انسانی چون عشق، تنهایی، و روابط انسانی می‌پرداخت و از سوی دیگر مباحث اجتماعی کلانی چون جنگ را هدف قرار می‌داد. این آثار، با آن که هیچ‌گاه در دوسالانه‌های نقاشی ایران، که در آن زمان مهم‌ترین رویداد هنری کشور بودند، پذیرفته نشدند؛ اما چندی بعد بسیار مورد توجه نهادهای آن‌سوی آب قرار گرفتند و به گنجینه موزه‌های مهمی چون موزه بریتانیا (بریتیش میوزیوم) راه یافتند.
در سال ۱۳۷۷ خسرو حسن‌زاده به همراه فرید جهانگیر، بیتا فیاضی، و مصطفی دشتی پروژه‌ای چندرسانه‌ای را درخانه‌ای کلنگی و مشرف به تخریب، در شمال تهران اجرا کردند. این یکی از اولین تجربه های همکاری هنرمندان در حیطه‌ای چندرسانه‌ای، بعد از انقلاب بود. یک سال بعد، پروژه «کودکان آبی، آسمان سیاه»، تجربۀ چندرسانه‌ای و پرمخاطب دیگری را رقم زد که به معضل آلودگی هوای تهران و خطر آن برای کودکان می پرداخت.
خسرو حسن‌زاده، به‌دنبال این تجربه‌ها، به سرعت راه خود را در دنیای هنر گشود و نمایشگاه‌هایی پی در پی در ایران و اروپا برگزار کرد. یکی از ویژگی های کار او کاربست مواد و مصالح متنوعی چون کاشی و چاپ سیلک اسکرین در ابعادی وسیع است. در سال ۲۰۱۰ موزه بریتانیا اثری از خسرو حسن‌زاده را که به تکریم جهان پهلوان تختی اختصاص داشت، خریداری کرد. “تختی” یکی از هفت اثر جعبه‌ایِ چندرسانه‌ایِ خسرو حسن‌زاده است که به تکریم بزرگانی اختصاص دارند که در نگاه هنرمند جنبه‌ای قهرمانانه دارند. یکی از این جعبه‌ها با موضوع «اندی وارهول» هم‌اکنون در گالری ایرانشهر به نمایش درآمده است.
نمایشگاه «مروری بر آثار خسرو حسن‌زاده» گزیده‌ای از آثار این هنرمند را از دهه ۱۳۷۰ تا کنون به نمایش درآورده است و مجموعه‌های مختلفی چون نقاشی‌های قدیمی، «یادداشت‌های جنگ»، «تروریست»، و «یا علی مدد» را شامل می‌شود.
