«با تو بودن به چه معناست؟ پذیرفتن هرآنچه می‌‌خواهی؟ حواست هست؟ این بدن من است، حتی اگر عصیانگر!»

اینها عبارتی هستند که بر پارچه‌‌های سفید در اطراف محل برگزاری رویداد «صد سال/ صد زن» در نیویورک نصب شده‌‌اند. نمایشگاه آنلاین «١٠٠ سال/ ١٠٠ زن» به مناسبت صدمین سال حق رای زنان در آمریکا در نوزدهم آگوست (هم‌‌زمان با تصویب حق رای زنان در ١٩٢٠) به طور رسمی افتتاح شد. بیش از صد اثر هنری از زنان هنرمند به عنوان بخشی از این برنامه به نمایش درآمده‌‌اند که با همکاری نهاد هنری آرمِری نیویورک و تئاتر ملی سیاه‌‌پوستان در کنار نُه نهاد فرهنگی دیگر چون تئاتر آپولون، دانشگاه نیویورک و موزه هنر متروپولیتن برپا شده است و هریک از آنها هنرمندان، محققان، پژوهشگران، فعالان و کیوریتورهای انتخابی خود را برای همکاری دعوت کرده‌‌اند. در وبسایت ارائه آثار در کنار پروفایل هر هنرمند ویدئویی از صحبت‌‌های آنها با موضوع «صد سال چه مفهومی دارد؟» نمایش داده می‌‌شود.
در بخشی از سخنرانی افتتاحیه این برنامه، اِیوِری هافمن مدیر برنامه‌‌های آرمِری اشاره کرد: «یکی از علت‌‌های شکل‌‌گیری این اتفاق، نمایش موفقیت‌‌ها و شکست‌‌های جنش فمینیسم در صد سال گذشته بوده است. اکنون زمان آن رسیده که به تاثیر زنان و اهمیت حضور فعال آنها در جامعه اذعان کنیم، هرچند مسیری طولانی در پیش خواهیم داشت. این گفتگو و موارد مشابه تنها نقطه‌‌های آغاز برای فعالیت در راستای حقوق زنان است؛ باید زمینه را برای آنها فراهم کرد که در این دنیای چالش‌‌برانگیز در پی خلق و برقراری گفتگو هستند.»