دوست دارید از خانه خارج شوید اما نگران رعایت فاصله اجتماعی هستید؟ حفظ فاصله دو متری با دیگران همیشه ممکن و آسان نیست (مخصوصا در خیابان‌‌های شلوغ شهر). به عنوان راه‌‌حلی خلاقانه دانش‌‌آموزان چینی کلاه‌‌هایی با بادکنک، نوار، مقوا و وسایل عجیب و غریب دیگر ساختند تا کودکان را به حفظ فاصله تشویق کنند؛ در حالیکه این کلاه‌‌ها تحسین مردم را برانگیخته بود بسیاری فراموش کردند که این یک شیوه تاریخی است که قدمتی هزار ساله دارد. «آیلین چانگییِن سی‌‌ها» استاد دانشگاه دوک در کارولینای شمالی اشاره می‌‌کند که این لباس‌‌های کودکانه شباهت چشمگیری به لباس‌‌های رسمی دادگاه‌‌های قدیمی دارد که اعضای آن بایستی کلاه‌‌هایی با دو بال کشیده سیاه در هر طرف بر سر می‌‌گذاشتند تا با فاصله‌‌دار نشستن از احتمال توطئه‌‌چینی و امکان گفتگوی آنها با یکدیگر در طول جلسه محاکمه جلوگیری شود.
این تنها یکی از پیشنهادهای دنیای مد برای ایجاد فاصله در طول تاریخ بوده است. در قرن‌‌های مختلف روش‌‌های متعددی برای فاصله‌‌گذاری‌‌های اجتماعی، سیاسی و بهداشتی به وسیله پوشش‌‌ ابداع شده است. در دوران همه‌‌گیری طاعون بوبونیک، پزشکان لباس‌‌های نسبتا ترسناکی می‌‌پوشیدند؛ آنها معتقد بودند که ماسک‌‌هایی با منقارهای کشیده‌‌ی بزرگ و رداهایی بلند از انتقال ویروس جلوگیری می‌‌کند. ابداع این لباس‌‌های کابوس‌‌وار به شارل دُ لُرم پزشک سلطنتی در قرن هفدهم نسبت داده می‌‌شود.
به دوران ویکتوریایی که برسیم شاهد ظهور دامن‌‌ها پف‌‌داری هستیم که حتی تا اواسط قرن ١٩ معرف شیوه رایجی از لباس پوشیدن زنان بود. این دامن‌‌های حجیم برای ایجاد فاصله میان زنان و مردان در فضاهای مختلف اجتماعی بود. اگرچه این لباس‌‌ها راه رفتن زنان را مشکل می‌‌کرد بسیاری باور داشتند که در عین حال آنها را در برابر بیماری‌‌هایی چون وبا، آبله و امراض پوستی ویروسی محافظت می‌‌کند! احتمالا کلاه‌‌های غول‌‌پیکر قرن ١٨ و ١٩ نقشی در دور نگه‌‌ داشتن مزاحم‌‌های خیابانی ایفا می‌‌کردند یا حتی به عنوان سلاح سرد برای دفاع شخصی مورد استفاده قرار می‌‌گرفتند.
بنابراین برای کسانی که می‌‌خواهند پس از ماه‌‌ها پیژامه پوشیدن با طراحی‌‌ لباس‌‌های تازه‌‌ از خانه خارج شوند، پیشنهادهای جذابی از تاریخ هنر داریم!