درباره منظره کارنمایی است مشتمل بر چند مجموعه؛ شامل تجارب عکاس طی چهارسال، که وجه مشترک همۀ آنها تکاپوی هنرمند برای رسیدن به بینش جدیدی در باب منظره، وکاوش در بستری وسیع‌تر از شیوه‌های نگریستن به منظره است. هنرمند چنین بینشی را از کار کردن درونِ سنت عکاسی منظره و همزمان بر علیه آن جسته است؛ از خلال کندوکاو هنری طی پرسه‌های متوالی در زمین‌های حاشیه‌ای؛ بینشی نامتعارف از دل مکان‌هایی نامتعارف که هنرمندان غالباً آنها را تهی، ناکافی یا بی‌ربط به تجربۀ عکاسانه می‌دانند.

مهران مقیمی با تمرکز بر سنت عکاسی منظره و تحولات معاصر آن، در پی آن است تا بررسی محیط و شناختِ بهتر آن را بر زیباتر کردن منظره از طریق مداخله و دستکاری اولویت دهد. نگاه واقع‌گرای او با پرهیز از احساسی‌سازی و مرثیه‌خوانی، می‌کوشد ما را در جایگاه تجربۀ تام طبیعت، آنچنان که هست، قرار دهد، و تا حد ممکن از مصرف بلافاصلۀ عکس با تکیه بر جلوه‌های دراماتیک و برانگیختن تاثیرات عاطفی خاص آسمان، افق چشم‌نواز، و تناسبات طلایی بپرهیزد.

هنرمند در سفرهایی طی پاییز و زمستان، به مناظری که معمولا مورد علاقه عکاسان منظره نیست، تصویربرداری قوی، کمال فنی، نگاه هوشمندانه و ترکیب‌‌بندی دقیق را از این مناظر «معمولی» دریغ نکرده است. او در تجربۀ عکاسانۀ خود در پی مرزبندی بین چشم‌انداز‌های بهشت‌آسای طبیعت و ساخت‌وساز انسانی نیست. این هر دو در حاشیه با هم همزیست‌اند؛ و پافشاری طبیعت در رویش در هر کناره‌ای، شایستۀ ثبت و قدرشناسی، و واجد شکوه و شگفتی است.

مداومت مهران مقیمی بر عکاسی از این مکان‌ها با نگاهی صادقانه و واقعی، احساس مسئولیت ما را نسبت به این سرزمین‌ها برمی‌انگیزد. چرخش زاویۀ دوربین حامل پیامی است: کوچکترین تغییر منظر، دورنمایی دیگر به ارمغان می‌آورد، که همواره شایسته تامل است. تامل بر سخت‌جانی طبیعت درست بر لبۀ هجوم ساخت‌وسازهای انسانی، و دوام طبیعت در نامساعدترین محیط، تاثیری دارد عمیق و ماندگار؛ و چه مایه با این درخت‌های سوخته، بی‌آب مانده، و نقص عضو شده احساس همدلی می‌کنیم.

هلیا دارابی

 نمایشگاه گردان: هلیا دارابی

کارنمای حاضر وامدار آموزش‌ مجید محمدیان، هدایت فرشید آذرنگ و مشاوره حمید سوری است.