یک همدم باوفا ندیدم جز درد……… حافظ

درد نزدیک‌ترین دریافت و قدیمی‌ترین رویداد از هنگام تولد است که در استثنایی غریب بر دیگری وارد می‌شود و ردی بازمانده از آن تا پایان زندگی حضور دارد و معنای سرخوشی در کنار محنت را یادآوری و تناقض زندگانی را کامل  می‌کند.

درد در زمان گذشته به سر می‌برد و ترس از آن به آینده سپرده می‌شود اما حضورش متعلق به زمان حال است.

دردها می‌پیچند و نشت می‌کنند تا معنای فقدان در زندگی را دچار دگردیسی کنند و اهمیت زیستن را یادآوری.

دردها از گذشته همواره در کمین ما هستند آنها را رام می‌کنیم و ادامه می‌دهیم.

امید قجریان