پیش از ورود عکاسی به سرزمین چین، تصور غربیان از این کشور تنها بر اساس نقاشی ها، سفرنامه ها و سفرهای گاه و بیگاه به سرزمینی به ظاهر دور بود.
با این حال از دهه ۱۸۵۰ گروهی از عکاسان پیشگام غربی به منظور ثبت مناظر، شهرها و مردم کشور چین به این کشور سفر کردند.
از جمله آنها فلیس بیاتو ایتالیایی بود که در سال ۱۸۵۰ وارد چین شد تا مستندات سواستفاده انگلیس و فرانسه از مواد مخدر طی جنگ دوم را ثبت کند و جان تامپسون عکاس اسکاتلندی که سفر وی در رودخانه مین نگاه نادری از کشور چین را به مردم غرب ارائه کرد.
حال مجموعه‌ای از استفان لووینتهیل مجموعه‌دار و عتیقه‌شناس اهل نیویورک با ۱۵۰۰۰ قطعه عکسهای نادر از تجارت، فرهنگ، زندگی روستائی و معماری کشور چین با جزئیاتی بیسابقه به نمایش گذاشته شده است. برای دستیابی به این تصاویر، لووینتهیل در سه دهه گذشته زمان زیادی در حراجیها و مجموعه‌های داخل و خارج از چین صرف کرده و مجموعه‌ای بی سابقه گرد آورده است. در سال ۲۰۱۸ لووینتهیل ۱۲۰ قطعه از این آثار را در پکن بنمایش گذاشت. در این نمایش آثاری از تصاویر چاپ شده بر کاغذ و فرآیند “صفحه مرطوب“ که در آن نگاتیوها در یک اتاق تاریک قابل حمل روی صفحات شیشه‌ای پردازش می‌شدند را بنمایش گذاشت.
علیرغم نقش برجسته عکاسان غربی در ثبت تصاویری از چین، تعداد بیشماری ازثروتمندان این سرزمین با خرید دوربینهای عکاسان و یا با فن‌آوریهای جدید و تولید دوربینهای داخلی، تصاویر متعددی از چین آن روزگاربه ثبت رساندند. عکاسان چین به جای کپی‌برداری از پیشینیان خارجی خود، اغلب از سنت های هنری خود الهام گرفته و با استفاده از نور، همانند نقاشی با عکس برخورد می‌کردند.
لووینتهیل با جمع‌آوری و حفظ این آثار و نمایش آن در یک مجموعه آنلاین برای مورخان و محققان، قصد نشان دادن و معرفی تمدن چین باستان را دارد.
