«سرهای پوشیده در سرامیک، انسان آشفته امروز را به نمایش می‌گذارد که سعی در یافتن خود دارند»
موزه سرامیک لیواردن هلند، یکی از مطرحترین موزه‌های سرامیک جهان، ماه گذشته با برگزاری نمایشگاهی با نام “گذشته از هر چیز، انسانیم” تاثیرات هنر سرامیک‌سازی در هنر معاصر جهان را بررسی کرده است. در این نمایش هنرمندان معتبر بین‌المللی و نیز هنرمندان نوظهور بی‌شماری آثار خود از مجسمه تا چیدمان را به معرض نمایش گذاشته‌اند. هنرمندان با استفاده از سرامیک که خود ساخته دست بشر است، وجوه مختلف موضوع نواقص انسانی را بررسی می‌کنند.
در این نمایش هنرمند انگلیسی ویلیام کابینگ با ارائه پرفورمنسی با محوریت پیچیدگیهای انسان و معضلات بشر امروزی همچون محدودیتها، ناامنی، کمبود اعتماد بنفس، زیبائی و یا بیرحمی انسانی توانست توجه بسیاری از مخاطبین را جلب کند. آثار کابینگ افرادی را نشان می‌دهد که سعی می‌کنند به هم نزدیک شوند اما خاک رس آنها را از هم جدا می‌کند و مانع تماس آنها می‌شود. بگفته منتقدین هنری اجرای کابینگ با سرهای پوشیده شده در گل که با سیم برش خورده تا لایه‌های زیرین را بنمایش بگذارد حس آرامش و ناراحتی توأم را برای بیننده تداعی می‌کند. استفاده از خاک رس بصورت ایستا و آبژه روشی معمول است اما در آثار کابینگ این ماده کاوش می‌شود تا لایه‌ها، ارتباطات و معانی مختلف آن را نشان دهد. آثار او غالباً ایده آنتروپی را بررسی می‌کنند.
کابینگ در مورد این اجرا می‌گوید:” برای من آنتروپی در مورد انحلال ماده است، اینکه چگونه یک جسم ساکن در نهایت فرسایش می‌یابد یا خراب می‌شود، و این را به عنوان نوعی مادیت زمانی پذیرفته‌ام. بنابراین، خاک‌رس در فیلمهای من دائماً در جریان است، نمایشها اجرا می‌شوند اما حسی برای دستیابی به وضوح نهایی وجود ندارد.”