حسینعلی ذابحی هنرمند نقاش در سال ۱۳۲۴(تهران) متولد شد. آموزش نقاشی را در هنرستان هنرهای زیبای تهران زیر نظر محمدابراهیم جعفری در سال ۱۳۴۷ به پایان رساند و در سال ۱۳۵۰ برای ادامه­ تحصیل عازم پاریس شد. در دانشکده هنرهای زیبای پاریس (بوزار) دوره نقاشی را آغاز کرد و در سال ۱۹۷۵ (۱۳۵۴) در رشته نقاشی در مقطع فوق­ لیسانس فارغ­‌التحصیل شد. سپس به ایران بازگشت و به تدریس در دانشگاه و نقاشی مشغول شد.

گرایش‌‌هایی از نوع انتزاع‌‌گرایانه، سوررئالیستی، و تجارب اکسپرسیونیستی در آثار او وجود دارد. آثارش به چند دوره تقسیم می‌­شوند، از جمله: دوره پاریس  (۱۳۵۶ – ۱۳۵۰)، دوره انقلاب (۱۳۶۲- ۱۳۵۹)، دوره جنگ (۱۳۶۲-۱۳۶۸)، دوره انتزاعی (۱۳۶۲)، دوره عرفان (۱۳۶۴-۱۳۶۸)، دوره سیاه (۱۳۶۹-۱۳۸۰) و دوره پرتره (۱۳۸۰). تیپ­‌سازی­های شخصیتی او مایه­‌هایی اغراق‌آمیز از مردم عادی کوچه و بازار و شخصیت‌­هایی چون شاه جوان، دلقک پیر یا ورشکسته دارد.

نقاشی­‌های حسینعلی ذابحی در نمایشگاه‌‌های متعدد در تهران و اروپا به نمایش درآمده‌­اند؛ از جمله گالری‌‌های ترانسپوزیسیون و سولانژ در پاریس، و هفت ثمر، برگ و ایرانشهر در تهران.