سعید شهلاپور، مجسمه‌ساز، نقاش، معمار و چاپگر پیشرو، در ۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد و سال‌های کودکی را در اهواز، آبادان، تهران و مشهد گذراند. او از نوجوانی به نقاشی علاقه‌مند بود و پس از اخذ دیپلم (۱۳۴۵) به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و با درجه ممتاز در رشته مجسمه‌سازی فارغ‌التحصیل شد. در این دوره به تجربه با مواد و فنون مختلف نقاشی و مجسمه‌سازی پرداخت و همزمان در دروس و پروژه‌های معماری مشارکت می‌کرد و از این راه در معماری نیز مهارت یافت. او طی این سال‌ها همکاری و مشارکت پیوسته و تنگاتنگی با برنامه‌های فکری و نمایشگاهی «تالار قندریز» داشت که مرکزی مستقل و پیشرو در هنر مدرن ایران بود.

نخستین حضور رسمی شهلاپور در دنیای هنر به شرکت در چهارمین بینال تهران در سال ۱۳۴۳ برمی‌گردد، زمانی که هنوز در دبیرستان بود و اثر خود را از مشهد به این بینال می‌‌فرستاد. پس از ورود به دانشگاه، نخستین نمایشگاه انفرادی‌ نقاشی را در ۱۳۴۷ در تالار قندریز برگزار کرد و در  ۱۳۵۴ نخستین مجموعه مجسمه‌هایش را در همانجا به نمایش درآورد. پس از رخداد انقلاب، به‌دنبال فعالیت‌های سیاسی چپ‌ وقفۀ چندساله و ناخواسته‌ای در کار او پدید آمد. نخستین نمایشگاه او پس از انقلاب در گالری پافر به نمایش درآمد (۱۳۶۷) و در سال ۱۳۶۸ به کلاردشت کوچ کرد و کارگاه مجهزی در آنجا دایر نمود و از آن هنگام تا به امروز پیوسته به نقاشی، مجسمه‌سازی، معماری و چاپ دستی مشغول بوده است.

مجسمه‌های شهلاپور عمدتاً بین پیکرنمایی و انتزاع در نوسان‌اند و کیفیتی باز و تعین‌نیافته دارند. شهلاپور به‌خوبی ظرفیت‌های کارماده‌های مختلف همچون چوب و فلز را درمی‌یابد، و از ریتم پرانرژی و ضربان فرم در فضا کمک می‌گیرد. کار مستقیم با متریال، مداخلۀ بی‌واسطۀ بدن هنرمند و حضور رد و نشان کنش بدنی در اثر از مؤلفه‌های کار هنری اوست. او هنر را روح زمانۀ هنرمند می‌داند و همواره در کارش به محتوای اجتماعی- سیاسی و تاثیرهنر بر جامعه باور دارد.

سعید شهلاپور سال‌ها در رشته‌های مختلف هنری بویژه مجسمه‌سازی تدریس و شاگردان بسیاری تربیت کرده است. از فعالیت‌های آموزشی او می‌توان به تدریس در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (۱۳۴۹)، تدریس تاریخ هنر در هنرستان هنرهای زیبای تهران (۱۳۵۰-۱۳۵۹)؛ تدریس مجسمه‌سازی در دانشکده هنرهای تزئینی تهران (۱۳۵۸-۱۳۵۹)؛ تدریس مجسمه‌سازی در دانشگاه هنر تهران (۱۳۸۴-۱۳۹۴) اشاره کرد. او همچنین با راه‌اندازی و حضور در پروژه‌های متعدد مجسمه‌سازی عمومی در توسعه کمّیِ این شاخه نقش مهمی داشت.

آثار سعید شهلاپور در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعدد به نمایش درآمده که از آن‌جمله‌اند: بینال تهران (۱۳۴۳)؛ شش نمایشگاه گروهی مجسمه و نقاشی در تالار قندریز (۱۳۴۷-۱۳۵۴)؛ نمایش انفرادی در گالری آریا (۱۳۷۲، ۱۳۷۵، ۱۳۷۷)؛ نمایش انفرادی در خانه هنرمندان ایران (۱۳۸۲)؛ دوسالانه‌ی مجسمه‌سازی تهران، هنرمند مدعو (۱۳۷۶)؛ نمایشگاه شش مجسمه‌ساز، گالری آریا تهران (۱۳۷۶)؛ جلوه‌های چهره‌نگاری، گالری آریا (۱۳۷۶)؛ نمایشگاه انفرادی چاپ و مجسمه، گالری آریا (۱۳۹۷).

از فعالیت‌های صنفی و حرفه‌ای سعید شهلاپور می‌توان به این موارد اشاره کرد: عضویت در گروه نقاشان تلار قندریز (۱۳۳۸-۱۳۵۷)؛ دبیر، مجری و عضو هیأت داوران چهارمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران (۱۳۸۴)؛ داوری پنجمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران؛ عضو شورای سیاستگذاری سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران (دوم تا هفتم)؛ داور سمپوزیوم‌های دوم، چهارم و نهم تهران؛ مشاور، داور و عضو شورای مجسمه‌سازی سازمان زیباسازی شهر تهران از سال ۱۳۸۴ تا کنون؛ عضو شورای سیاستگذاری و داور دوسالانه‌های مجسمه‌سازی شهری تهران؛ عضو شورای سیاستگذاری و داور اولین سمپوزیوم مجسمه‌سازی کیش؛ هنرمند مدعو در سمپوزیوم‌های مجسمه‌سازی کرمان، اصفهان، و مشهد.