تقریبا دوماه‌پیش، یک هنرمند ایتالیایی به نام سالواتوره‌گارو(Salvatore Gallo) وقتی مجسمه‌ی نامرئی خود-یعنی یک اثرهنری ساخته‌شده به‌معنی واقعی کلمه از هیچ‌چیز- به قیمت ۱۸۰۰۰ دلار در حراج فروخت، مقالات مربوط به فروش به‌طور گسترده‌ای به اشتراک گذاشته‌شد(گزارش فروش و ویدئوی این اثر را می‌توانید با #خبررسانی درهمین پیج مشاهده‌کنید). این مقالات اغلب باشرح من هم می‌توانستم چنین کاری انجام بدهم همراه بود. کاربران تصاویری از فضای‌خالی-مجسمه‌های نامرئی- خود را که مطمئنا می‌توانست با کسری از قیمت گارو تهیه‌شود، ارسال کردند و بسیاری هم از این واقعیت که چرا این‌کار زودتر به ذهن آن‌ها نرسیده‌است ابراز تاسف کردند.
سپس تام‌میلر(Tom Miller)، یک هنرمند پرفورمنس از گاینسول فلوریدا، گفت که او بود که در ابتدا ایده‌ی مجسمه‌ی نامرئی را عملی کرده‌است و بخاطر دزدیده‌شدن ایده‌اش می‌خواهد از گارو شکایت‌کند. این هنرمند اهل فلوریدا می‌گوید، در سال ۲۰۱۶ مجسمه‌ی‌نامرئی خود را طی ۵ روز همراه چند کارگر در فضایی باز برپا کرده‌است و آجرهای نامرئی را مانند ساخت هرم جیزه جابه‌جا کرده‌اند و ده‌ها نفر نیز برای رونمایی مجسمه‌اش حضورداشتند. میلر حتی یک فیلم‌کوتاه درباره این اثر ساخته‌است که می‌تواند مدرکی برای اثبات ادعایش باشد.
البته لازم به‌ذکر است که هنر‌نامرئی دارای سابقه‌ای طولانی است که به قرن بیست باز‌میگردد. ایوکلَن(Yves Klein) در سال ۱۹۵۸ یک فضای‌خالی را در گالری باعنوان خلاء به‌نمایش گذاشت. کل نمایشگاه یک سالن‌‌خالی بود که درآن نه‌تنها هیچ‌چیزی که حتی در رادیکال‌ترین تفاسیر به‌عنوان اثرهنری محسوب‌شود، وجودنداشت، به‌معنای‌واقعی “هیچ‌چیزی” وجودنداشت. یک سالن‌خالی با دیوارهای یکدست سفیدشده و یک دربان برای مشایعت تماشاگران که تنها در شب افتتاحیه نزدیک به ۳۰۰۰ نفر از آن بازدید‌کردند. آلبرت‌کامو که از بازدیدکنندگان این نمایش بود،در کتاب بازدیدکنندگان نوشت: «تهی اما سرشار از قدرت.»