تا قبل از ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷ و شرکت در جشنواره بین‌المللی مستند داکومنتا، کمتر کسی لورنزا بوتنر را میشناخت، هنرمندی که با بدن تراجنسی مخالف، تبدیل به یک مجسمه زنده سیاسی، یک مانیفست مجسمه سازی بدون بازوی ترنسکشوال شد.
لورانزا بوتنر هنرمندی بود که عمل نقاشی را به پرفورمنس تبدیل کرد و از فضای عمومی برای به تصویر کشیدن تفاوت‌های جنسیتی خود استفاده‌کرد. تا حدی، عمل وی با سنت هنرمندان دهان وپا که با نقاشی در ملاعام امرار معاش می‌کنند مطابقت دارد. با این حال او این‌کار را از طریق مضامین خود و یک زبان مفهومی که مسائل سیاسی و جنسیتی را به چالش می‌کشد زیرورو کرد.
لورانزا با نام اصلی ارنست لورنز بوتنر در سال ۱۹۵۹در خانواده‌ای آلمانی‌الاصل در شیلی متولد شد. در هشت‌سالگی، هنگام بالارفتن از یک دکل دچار برق‌گرفتگی شد و در نتیجه هر دو بازوی او از زیر شانه قطع شدند. وی در رشته نقاشی دانشکده‌هنر و طراحی کاسل تحصیل کرد و با پایان‌نامه‌ای که در آن مقوله معلولیت را زیر سوال برده و شجره‌نامه نقاشان دهان و پا را جمع‌آوری کرده بود، فارغ‌التحصیل شد.
در کاسل فرآیند دوگانه خودسازی ذهنی وهنری او آغاز شد، در ابتدا نام خود را از لورنز به لورانزا که نامی زنانه است تغییر داد و در ادامه با آفرینش آثاری که جنسیت خود را به چالش می‌کشید و حالت دوگانه‌ای را ارائه می‌داد، بینندگان را راجع به جنسیت خود بازی می‌داد.
وی در اثر ابتلا به ویروس HIV در سال ۱۹۹۴ درگذشت اما همچنان منتقدان زیادی به هنر و تاثیرات هنر او توجه دارند، مانند نمایشی که اکنون در مونترال ازآثار وی برگزار شده و قطعا نام و آثار او را زنده نگه‌می‌دارد.
